Przydatne i skuteczne wskazówki, jak odróżnić bursztyn od podróbki - opis głównych metod, zdjęcia, praktyka

Bursztyn to skamieniała żywica drzew iglastych, która stwardniała miliony lat temu. Okazy bursztynu czasami zawierają nienaruszone starożytne owady. Bursztynowe kamienie są wykorzystywane do tworzenia biżuterii i pamiątek. Naturalne próbki mają wysoki koszt, więc imitacja bursztynu jest bardziej powszechna w szerokiej sprzedaży. Sztuczny materiał jest prawie nie do odróżnienia od prawdziwego, jego piękno, ciepły szafranowy odcień i przezroczystość łatwo wprowadzają kupujących w błąd. Przed zakupem produktu wykonanego z naturalnego bursztynu należy zapoznać się z właściwościami i cechami kamienia, aby nie przepłacać za podróbkę.

Materiały do imitacji próbek bursztynu

Złoża bursztynu występują na planecie w wystarczającej ilości. Naturalne próbki mają wysoki koszt. Pozbawieni skrupułów rzemieślnicy w pogoni za zyskiem nauczyli się naśladować bursztyn z odpowiednich materiałów.

Żywica

Bursztyn to żywica drzew iglastych. Fakt ten potwierdzają liczne badania i analizy. Jako materiał imitujący stosuje się świeżą żywicę innych gatunków drzew. Można to rozpoznać po ledwo wyczuwalnym aromacie igliwia. Zapach nasila się pod wpływem ognia lub intensywnego tarcia.Podróbkę żywicy można wykryć, badając próbkę na słońcu - wyraźnie widać jednorodną strukturę. Bursztyn naturalny rośnie od wielu wieków, jego struktura jest nawarstwiona inkluzjami.

Kopal

Kopal to nazwa żywicy drzew iglastych, która powstała niespełna sto tysięcy lat temu. Bursztyn jest bardziej starożytnym materiałem, za który jest ceniony. Jakościowo przetworzony kopal niczym nie różni się od oryginału, nawet doświadczeni jubilerzy mogą zobaczyć imitację. Produkty z kopalu mają niższą cenę, ale są sprzedawane jako naturalny bursztyn. Możesz zidentyfikować podróbkę przez stopienie, ale w tym przypadku produkt się zawali.

kauri

Kauri to gatunek drzewa pochodzący z Nowej Zelandii. Jego żywica jest niezwykle podobna z wyglądu do prawdziwego bursztynu, ale ma niskie wartości twardości. Biżuteria Kauri prawie nigdy nie jest wykonywana, służy głównie do produkcji okuć meblowych.

Plastikowy

Plastik jest mocnym, elastycznym materiałem, który po podgrzaniu staje się miękki i plastyczny. Za pomocą dodatków barwiących plastikowi można nadać dowolny odcień. Z tego materiału wykonuje się próbki podobne do bursztynu. Produkty są dość atrakcyjne, równomiernie wybarwione i o jednorodnej strukturze. Łatwo jest zidentyfikować bursztyn plastyczny, jest on praktycznie nieważki.

Szkło

Szkło jest częściej niż inne materiały używane do fałszowania bursztynu. Szkło nie jest tak lekkie jak plastik. Masa próbki szkła jest zbliżona do bursztynu. Ale podróbkę można odróżnić po twardości. Prawdziwy bursztyn łatwo zarysować, natomiast próbka szkła jest odporna na uszkodzenia.

Bursztyn prasowany

Odpady i bezwartościowe cząstki bursztynu są sprasowywane we wspólną masę.Rezultatem jest materiał o właściwościach zbliżonych do naturalnego bursztynu. Udzielają go jedynie drobne bąbelki, które są wyraźnie widoczne w strukturze kamienia, a także niska przezroczystość i nierównomierny kolor.

Bernit

Bernit często służy jako niezależny materiał na biżuterię. Wykonany jest z żywic poliestrowych. Zewnętrznie bernit jest podobny do bursztynu. Robi się z niego podróbki, celowo dodając do próbki sztucznie stworzone wady.

Jak rozpoznać podróbkę w sklepie

Jedyną dostępną metodą, która pomoże zidentyfikować podróbkę w ścianach sklepu jubilerskiego, jest wizualna.

Wygląd zewnętrzny

Produkt należy dokładnie obejrzeć na słońcu. Należy w nim wyraźnie wyróżnić inkluzje, heterogeniczność struktury. Pęcherzyki, jeśli występują, wskazują na dużą gęstość materiału, a uwięzione powietrze nie mogło się wydostać, zamarzło.

Wątpliwości powinny budzić takie próbki, w których:

idealnie płaska geometria;
prawidłowy wzór na powierzchni;
zbyt jasny odcień.

W bursztynie naturalnym kolor jest lekko stonowany, posiada bogactwo odcieni.

Cena £

Produkty z naturalnego bursztynu zawsze mają wysoki koszt. Zwłaszcza jeśli próbka ma rzadki wygląd i prawidłowy kształt. Prawdziwy naturalny bursztyn słynie z potężnych właściwości leczniczych, które powstały w wyniku wielowiekowych procesów formowania kamienia. Dlatego ta skamielina jest bardzo ceniona.

Inkluzje

We fragmentach bursztynu naturalnego często spotyka się inkluzje – skamieniałe pozostałości żywego organizmu, który przed milionami lat wpadł do żywicy. W minionych latach obecność inkluzji decydowała o naturalności kamienia. Ale dzisiaj rzemieślnicy nauczyli się udawać tę właściwość, umieszczając martwego owada w stopionej masie.Prawdziwa inkluzja wyróżnia się naturalną pozą zwierzęcia, które niejako próbuje wydostać się z żywicy.

Jak odróżnić podróbkę w domu

W murach sklepu nie będą mogli zastosować destrukcyjnej metody kontroli produktu, ale w domu możesz spróbować niektórych działań. Najprostsze i najtańsze metody wykrywania podróbek są następujące:

spróbuj zarysować produkt nożem;
umieścić próbkę w słonej wodzie;
elektryfikacja;
topienie;
za pomocą odczynników chemicznych;
ekspozycja na ultrafiolet.

Próba zadrapania naturalnej próbki nożem powinna skutkować zarysowaniem powierzchni, wzdłuż której krawędzi pojawią się drobne fragmenty. Produkt z tworzywa sztucznego będzie miał stałe wióry.

Fragmenty prawdziwego bursztynu będą pływać w słonej wodzie, a toną w słodkiej. Wynika to z właściwości fizycznych kamienia, wartość gęstości wynosi 1,05 g/cm3, natomiast roztwór soli ma gęstość 1,19 g/cm3. Aby przygotować roztwór, potrzebujesz 10 łyżeczek soli i 250 g wody.

W wyniku testu próbki wykonane ze szkła, świeżej żywicy i bernitu będą tonąć, a prasowany bursztyn (ambroid) i kopal będą unosić się na powierzchni wody.

Prosty sposób sprawdzenia jest związany z właściwością elektryfikacji.

Jeśli przedmiot wykonany z bursztynu zostanie potarty o wełnę i natychmiast przyklejony do niego arkusz papieru, papier namagnesuje się do niego.

Jeśli intensywnie pocierasz bursztyn między dłońmi lub o tekstylia, rozgrzeje się i zacznie wydzielać zapach sosny lub terpentyny. Sztuczne fragmenty zaczną nieprzyjemnie pachnieć chemią.

Identyczny efekt obserwuje się dotykając powierzchni bursztynu rozgrzaną do czerwoności igłą. Pojawi się aromat kalafonii i gęsty biały dym. W przypadku podróbki wyczuwalny będzie wyraźny zapach chemii.

Naturalny materiał jest odporny na krótkotrwałe działanie alkoholu lub rozpuszczalnika.Plastikowa imitacja zacznie się rozpadać. Produkt kopalu psuje się pod wpływem jakiegokolwiek odczynnika. Pocieranie eterem powoduje, że powierzchnia sprasowanego bursztynu staje się lepka.

Pod lampą ultrafioletową prawdziwy bursztyn wykazuje właściwość luminescencji. Przezroczysta próbka wydziela niebieską poświatę, podczas gdy dymny kamień wydziela bladoniebieski.

Świeże próbki żywicy mogą ulec lekkiej deformacji pod wpływem twardego nacisku palca.

Od czasów starożytnych bursztyn był wykorzystywany przez człowieka w życiu codziennym, w rzemiośle, przy tworzeniu biżuterii. Ludzie szczerze wierzyli, że bursztyn to skamieniały miód lub stwardniały olej górski. Fragmenty bursztynu powstawały przez wieki, kumulując energię i siłę natury. Aby nie dać się zwieść i mieć w rękach prawdziwy potężny klejnot, ważne jest, aby móc odróżnić go od podróbek i imitacji.